یه زمانی عاشق این شعر شهریار بودم
ســـن یاریمین قاصدی سـن
ایلن ســنه چــــای دئمیشم
خـــیالینی گــــوندریب دیــــر
بسکی من آخ ، وای دئمیشم
آخ گئجه لَـــر یاتمـــــامیشام
مــن سنه لای ، لای دئمیشم
ســـن یاتالــی ، مـن گوزومه
اولـــدوزلاری ســـای دئمیشم
هــر کـــس سنه اولدوز دییه
اوزوم ســــــــــنه آی دئمیشم
سننن ســـورا ، حــــیاته من
شـیرین دئسه ، زای دئمیشم
هــر گوزلدن بیــر گـــول آلیب
ســن گـــوزه له پای دئمیشم
سنین گـــون تــک باتماغیوی
آی بـــاتـــانـــا تــــای دئمیشم
اینــدی یــایــا قــــیش دئییرم
ســـابق قیشا ، یای دئمیشم
گــاه تــوییوی یاده ســــالیب
من ده لی ، نای نای دئمیشم
ســونــــرا گئنه یاســه باتیب
آغــــلاری های های دئمیشم
عمـــره ســورن من قره گون
آخ دئــمــیشم ، وای دئمیشم
اولا با جملات عاشقانه ی این شعر کیف میکروم
الان حالو روزم شده آخراش
عمره سورن من قره گون
آخ دمیشم وای دمیشم
یه زمانی یه کسی با صدای دورگش
اینو در حالت مستی برام خوند
اون به سلامتی معشوقش می سر کشید
و خوند
من در تصور یه معشوق مستی اش را نوش نوش گفتم
و الان بهد از سال ها امشب همصحبت شدیم
از معشوقه اش گف که رهاش کرده
باز می به دستو سیگار به لب شده بود
با دز بیشتر از قبل
و من یکم از درد های خودم گفتم
مرهمی گف قبول نکردم
و این روزگار همچنان در حال گذره
گاهی بد
گاهی بد بد
گاهی بد بد بد .
منبع
درباره این سایت